Alles is taal, zei Wittgenstein. Zo moet Eberhard van der Laan ook gedacht hebben. Dus heten we in zijn gloednieuwe Integratiebrief opeens "Nieuwe Nederlandersxe2x80x9d.
Briljante visie.
Maar lullig is het ook: ik verlang al zo lang een Oude Nederlander te worden. Echter, zelfs wanneer ik krom en bevend een kopje bouillon naar binnen werk, dan nog blijf ik een kakelverse Nieuwe Nederlander. Ook wel weer een troost eigenlijk, zo op mxe2x80x99n oude dag. Maar de grootste troost is dit: of we nou gastarbeider, buitenlander, medelander, migrant, allochtoon of nieuwe Nederlander heten, vroeg of laat worden we er allemaal mee uitgescholden.
Vreemden, dat zijn we, dat waren we, en dat zullen we altijd blijven.
Hoor wie klopt daar kind’ren
Hoor wie klopt daar kind’ren
Hoor wie tikt daar zachtjes tegen ‘t raam
‘t Is een vreemd’ling zeker, die verdwaalt is zeker
Ik zal eens even vragen naar zijn naam
Zijn naam prijkt in sierlijke chocolade letters: MOHAMMED, RACHID, MOHAMMED, AHMED, MO HAMMED, ABDEL, MOHAMMED, MOHAMMED.
Waarom heet Eberhards Integratienota trouwens xe2x80x98Integratiebriefxe2x80x99? Klinkt xe2x80x98notaxe2x80x99 soms te ambtelijk, te kil? Brief heeft iets menselijks, iets warms. Bij brief denk je aan een gezellige envelop, een postbode, een fietsje, beetje regen, een smachtende brievenbus, een sneller kloppend hartje. Ja, Eberhard is een charmeur; hij aait je over je bol en dan, als je even niet oplet, verkoopt hij je xe2x80x98n mep.
Kijk maar, zo aardig is de brief niet, ik citeer (blz. 5):
xe2x80x9cNog vaker zou het een bewuste keuze moeten zijn om te investeren in een huis en toekomst in Nederland in plaats van te sparen voor een huis en toekomst in het land van herkomst.xe2x80x9d
Deze integratieminister vind het ronduit abject dat onze pappie een huis heeft gebouwd in Marokko. Nog abjecter vindt hij het dat hun kinderen hun satelliet steeds vaker in woord en daad op Turkije en Marokko richten. Deze minister doet mij denken aan de eskimo die nooit sneeuw heeft gezien. Omdat Eberhard en al zijn hulppieten onder een steen leven zal ik ze een nieuwtje verklappen. Beste Eberhard, er is in Nederland al 8 jaar lang met alle ijver een bodem gekweekt die vrucht schonk aan een partij die groeit als kool en die – als de polls niet liegen – straks de premier gaat opleveren met een gedachtegoed dat cirkelt om xc3xa9xc3xa9n agendapunt: uitroeiing van de islam en verbanning van moslims. Deze partij heeft niet zoveel boodschap aan nieuwe termpjes als xe2x80x98Nieuwe Nederlandersxe2x80x99.
Snapt u het nou een beetje, meneer Eberhard?
Maar Eberhard luistert niet, althans met xc3xa9xc3xa9n oor. Want diens integratiedroom gaat pas in vervulling als wij, Nieuwe Nederlanders:
– Nederlands leren
– De Nederlandse cultuur accepteren
– Een baan vinden
– Ons huis in Marokko "opeten"
– Ons onvermoeibaar en luidkeels distantixc3xabren van terreurdaden elders op de wereld
– Massaal met Hollanders trouwen
– Ons scheel lopen voor onbetaald vrijwilligerswerk
– Onze rotjochies thuis stevig afrossen en ze inpeperen dat voor hun gedrag xe2x80x98geen plekxe2x80x99 is in xe2x80x98de Nederlandse samenlevingxe2x80x99
Waar heb ik dit eerder gehoord? Was het niet Wilders die brulde dat Marokkaanse xe2x80x98straatterroristenxe2x80x99 in hun kniexc3xabn geschoten moeten worden en erna in Royal Air Maroc te stoppen voor een enkeltje Sahara. Lekker ver weg, in niemandsland valt niks te terroriseren en niks vernielen.
Foutje. Want weet Wilders niet dat Europa xe2x80″ onder leiding van de Nederlander Paul van Son xe2x80″ een enorm energieproject wil opzetten in de Sahara. En dat over enkele jaren grote delen van de Sahara worden volgeplempt met zogeheten zonthermische spiegelcentrales; enorme zonnepanelen die zonlicht bundelen tot vuurhete stralen waarmee elektriciteit wordt opgewekt voor Europa. Anders gezegd: in de toekomst is heel Europa voor zijn huis- en straatverlichting afhankelijk van spiegels in de Sahara.
Ik hoop dat Wilders heel gauw gaat winnen; het zal donker zijn in de fractiekamer van de PVV.
Mohammed Benzakour is schrijver. Zie voor meer info zijn webstek. Eerdere stukken van zijn hand die op het allochtonenweblog zijn verschenen, vind je hier. Deze column is ook verschenen op maroc.nl
In de Sahara staat een huis? Zeker, in de Sahara zijn er dorpen en steden. El Ayun is zo een stad en daar staat het huis van Aminatu Haidar. Zij is gescheiden en leeft daar met twee kinderen. Onlangs ging zij naar New York om de Civil Courage Award op te halen. Toen ze terug kwam mocht ze haar land niet meer in van de Marokkaanse douane die ook meteen haar paspoort in beslag nam.
Ze werd gedwongen terug te vliegen naar Lanzarote. Sinds 14 november is zij daar in hongerstaking. Het gaat niet zo goed met haar. Maar ze ontving wel een lief schrijven van Josxc3xa9 Saramago die in 1998 de Nobelprijs voor de Literatuur heeft gewonnen.
“Dear Aminetu Haidar,
If I were in Lanzarote, I would be by your side. And not because I am a militant separatist; as you have been recently defined by the Moroccan ambassador. On the contrary, I think that this planet belongs to everyone, and we all have the right to have our piece of land to live in harmony. I think the real separatists are those who separate people from their homeland. They throw them out, trying to make them rootless; and being different to what they really are, some take advantage and gain power whereas others lose their self-esteem and end up being blown over by the unreasonable.
Morocco, in the aspects that concern Western Sahara, does not obey the ethics and rules of good conduct.
Oppressing the Saharaui people is a clear demonstration that the Declaration of Human Rights has no place in the Moroccan society, who does not protest about what happens to their neighbouring people. And it is, overall, evidence that Morocco does not respect itself: A country which has confidence in its own past does not need to expropriate land from their neighbour in order to express a greatness that nobody will ever recognize.
Because if the power of Morocco succeeds in bringing down the Saharaui people, this country, admirable in other aspects, will have achieved a shameful victory, without honor, because it will have been built upon the lives and dreams of people who only wanted to live in peace in their homeland and in peace with their neighbours, so that all together they could make the African continent a better place to live.
Dear Aminetu Haidar,
You have given a valuable example which has been recognized by the whole world. Donxe2x80x99t put your life at risk, because you still have many battles to fight, and you are essential. We, your friends, the friends of your people, will carry on the struggle everywhere we can.
We call on the Spanish government to show solidarity with you and your people. We all know that international relations are highly complex, but it has been many years since the enslavement of peoples was abolished. Itxe2x80x99s not about humanitarianism: The United Nations resolutions, international law and common-sense are all on the same side, and this is clear to both Morocco and Spain.
Let Aminetu go back home with the acknowledgement of her bravery, because it is people like her who give personality to our times and without her, we would all be much poorer.
Aminetu does not have a problem, Morocco has the problem. And has the power to solve it, and will have to do so; not only on behalf of a fragile woman, but for an entire people which does not surrender, because it cannot understand either irrationality or the voracity of expansionism, which belongs to another age and another level of civilization.
My very best wishes, dear Aminetu Haidar.”
” Op deze weblog worden reacties gemodereerd. Hierdoor zullen reacties pas verschijnen als de auteur ze heeft goedgekeurd. ”
Ach. Is mijn reactie niet goedgekeurd? Wat zou de motivatie daar voor kunnen zijn?
Beste Van Kaas, dit weblog wordt op vrijwillige basis onderhouden. Het kan daarom soms even duren voordat een reactie op het weblog verschijnt. We vragen daar begrip voor.
Ach ja natuurlijk, neem mij niet kwalijk. Ik ben te ongeduldig. Ondertussen is Aminatu nog steeds in hongerstaking. De Guardian schrijft er over:
http://www.guardian.co.uk/world/2009/nov/29/nobel-nominee-hunger-strike-fears