"Het is de verdienste van links geweest om meer aandacht te vragen voordiscriminatie en sociale achterstand. Het probleem ligt jammer genoegdieper: we zijn bang geweest om onze waarden op te dringen aanallochtonen." Dat schreef Luckas vander Taelen, Vlaams Parlementslidvan het links progressieve Groen! (zusterpartij van Groenlinks) afgelopen woensdag in de Belgische Standaard. Hij is het beu naast een Brussels getto te leven waarallochtone jongeren hem behandelen alsof hij op hun privxc3xa9terrein loopt. Hij is bang dat er een parallelle samenleving ontstaat: dat sommige Brusselse wijken verworden tot getto’s met eigen wetten. Het artikel van Vander Taelen, voormalig journalist en zanger van een punkband, heeft in Belgixc3xab tot een levendige discussie geleid. Hieronder enkele citaten uit zijn artikel.
"Mijn dochter heeft het al lang opgegeven om in die wijk te gaan. Daarvoor is ze net iets te vaak uitgescholden voor veel onfraais. Ik fiets er elke dag door en beleef steeds een ander avontuur. Dubbelgeparkeerde auto’s, bestuurders die een kruispunt blokkeren om met elkaar te praten, rondhangende jongeren die je bekijken alsof je op hun privxc3xa9domein komt.
Probeer vooral niets te zeggen als je weer eens bijna omver gereden wordt: de laatste keer dat ik dit toch deed, werd ik de huid vol gescholden door een omstaander van geen zestien jaar, die zijn beledigende tirade afsloot met een boodschap die ik niet vertaal: ‘Nique ta mxc3xa8re.’ Dat was minder erg dan de vorige keer, toen een andere jonge Maghrebijnse chauffeur zich door mijn gedrag beledigd voelde: ik had het aangedurfd mijn voorrang te nemen. Zijn eer was dusdanig gekrenkt dat hij dit blijkbaar enkel kon rechtzetten door me in het gezicht te spuwen."
Dus vooral: zwijgen. Want als je probeert duidelijk te maken dat 70 km per uur veel te snel is in een zone 30, dan heb je meteen recht op een confrontatie met het eergevoel van een jonge nieuwe Belg die het niet kan hebben dat iemand hem ook maar iets verbiedt en die bereid is je daarom in elkaar te rammen."
Volgens Vander Taelen groeit er nu in Brussel een generatie op die zich altijd verongelijkt en te kort gedaan voelt. Ze zijn nooit voor iets verantwoordelijk en het is altijd de fout van iemand anders: van de overheid, van de racistische Belgen. Binnen hun eigen families blijven de jonge Maghrebijnse mannen onaantastbaar. Ook al hebben jonge allochtonen de Belgische nationaliteit, enige identificatie met Belgie hebben zij volgens Vander Taelen niet. " Integendeel: ‘Belge’ is een scheldwoord…"
Vander Taelen maakt zich ook zorgen over de positie in deze wijken van jonge vrouwen, die je bijna nooit in de wijk, laat staan in een cafe zult vinden. Verder verwijst hij naar een gerenommeerde Frans-Marokkaanse kunstenaar, die bedreigd werd nadat hij xc3xa9xc3xa9n bidtapijtje met rode vrouwenhakken tentoon had gesteld. "De kunstenaar wou op die manier ‘de plaats van de vrouw in de Islam’ aankaarten. Maar dat kan al niet meer in Brussel: na een paar dagen werd het kunstwerk verwijderd."
Vander Taelen sluit als volgt af:
"Waarom durven wij niet opkomen voor wat eigenlijk essentieel is: respect voor de wetten en de waarden van het land waarin wij leven? Een hoofddoekenverbod is geen oplossing. Maar misschien moeten we toch eens nadenken over hoe we op een assertieve manier kunnen duidelijk maken dat wij durven verdedigen wat wij belangrijk vinden.
Het is de verdienste van links geweest om meer aandacht te vragen voor discriminatie en sociale achterstand. Het probleem ligt jammer genoeg dieper: we zijn bang geweest om onze waarden op te dringen aan allochtonen. Die waarden zijn mij echter te dierbaar om ze verloren te laten gaan."
Het Vlaamse parlementslid Yamila Idrisi (eerste allochtone lijsttrekker in Belgixc3xab) van de sociaaldemocratische SP.A reageerde. Ze herkent de beschreven situatie en is het eens met Vander Taelens harde kritiek op allochtone jongeren, maar verwijt Vande Taelen dafaitisme, zie hier. Ze hoop dat Vander Taelen de rest van zijn partij meekrijgt, maar waarschuwt ook voor allochtonenbashing, zie hier.
Meer multicultureel onbehagen hier
Allochtonenweblog 