Als je bij de verklaring van de hoge criminaliteit van Marokkanen de culturele factor uitsluit, kom je niet verder met de aanpak van dit probleem. Dat schrijft antropoloog-criminoloog Hans Werdmxc3xb6lder. Hieronder zijn artikel.
De taak van de wetenschapper is meten en benoemen, zegt Frank Bovenkerk (het Vervolg, 6 juni). Toch kan hij het niet laten ook te interpreteren, en daar raakt hij de weg kwijt. De hoge misdaadcijfers onder Marokkanen moet je volgens hem niet verklaren uit cultuur, maar uit lage sociaal-economische positie en gebrekkige sociale controle.
In het commentaar krijgt hij bijval. Want stel je voor, schrijft de commentator, dat Wilders gelijk zou krijgen en dat er werkelijk een verband zou zijn met de Marokkaanse cultuur. Dat zou impliceren dat we te maken hebben met een groepering die hier niet thuis zou horen.
Dood
Deze vergelijking met de opvattingen van Wilders slaat elke discussie dood. Criminaliteit van Marokkaanse jongens leent zich bij uitstek voor de projectie van onderbuikgevoelens. Wilders spint daar ongetwijfeld garen bij. Maar dat betekent niet dat cultuur geen rol speelt in het criminele gedrag van Marokkanen.
Cultuur is een moeilijk te definixc3xabren begrip, maar daarom niet minder van invloed op ons gedrag. Het is bovendien een dynamisch verschijnsel. De suggestie dat de Marokkaanse cultuur of de islam misdaad produceert, is onzinnig. Het gaat immers om jongeren die in Nederland zijn geboren en opgegroeid, maar gesocialiseerd zijn in Marokkaanse gezinnen.
Toch spelen Marokkaanse culturele patronen als eer, schaamte, trots, wantrouwen en hoge gevoeligheid wel degelijk een rol in hun gedrag.
De hoge criminaliteit van Marokkaanse jongens is de uitkomst van een al decennia durende negatieve wisselwerking in de cultuuroverdracht. Marokkaanse jongeren groeien hier op in drie verschillende werelden xe2x80″ het gezin, de school en de straat xe2x80″ die niet in elkaars verlengde liggen, maar voortdurend botsen.
Botsingen
Mede doordat Marokkaanse jongeren veel meer dan bijvoorbeeld Turkse jongeren in contact staan met de Nederlandse samenleving, zijn wij dagelijks getuige van veel culturele botsingen, die zich onder meer uiten in agressief gedrag en criminaliteit. Dit gedrag is doordesemd van Marokkaanse culturele patronen.
De hoge criminaliteit onder Marokkaanse jongeren is de negatieveuitkomst van het samenspel van sociale, culturele en individuelefactoren. Iedere analyse die de culturele factor uitsluit, is gedoemdtot eenzijdigheid en brengt ons verder weg van broodnodige oplossingen.
Hiermee is het fenomeen nog onvoldoende verklaard.
In het vorige week verschenen boek Staatssecretaris of seriecrimineelschetst NRC-journalist Andersson Toussaint een nog veel dramatischerbeeld van de Marokkaanse gemeenschap. Er is geen etnische gemeenschap,stelt hij, waar het wij-zij denken zo sterk is ontwikkeld. In bepaaldedelen van Amsterdam-West leeft een grote groep Marokkanen, die zichbovenal Marokkaan voelt.
Kloof
Een gemeenschap die de Nederlanders, de Nederlandse samenleving en hetWesten vijandig gezind is. De culturele afstand is groot en de kloofmet de Nederlandse samenleving diep.
Gemiddeld twee keer per week wordt hijzelf bedreigd, onbeschoft ofagressief bejegend door voor het merendeel jongens van Marokkaanseafkomst.
Hun gedrag heeft, aldus Andersson Toussaint, zonder twijfel eenracistische oorsprong want het feit dat hij een autochtone Nederlanderis, is voor hen blijkbaar al voldoende.
Ziedaar het echte multiculturele drama dat zich in slechts tweegeneraties heeft voltrokken, zonder dat verantwoordelijke bestuurdersbij machte waren er iets aan te doen. De angst voor stigmatisering vanxe2x80x98kwetsbarexe2x80x99 bevolkingsgroepen bij politici, beleidsmakers en helaas ookbij veel wetenschappers is de voornaamste oorzaak dat wij niet verderkomen met de aanpak van dit grote probleem.
Hans Werdmxc3xb6lder publiceerde Marokkaanse lieverdjes (2005, derdedruk). Hij werkt aan de Universiteit Utrecht en de Roosevelt Academy teMiddelburg. Dit artikel verscheen ook in de Volkskrant en is mettoestemming van de auteur op het Allochtonenweblog geplaatst.
Links:
meer dan helft Marokkaanse jongeren in Rotterdam verdacht van delict
Marokkanendrama deel II: op zoek naar de oorzaken
Dossier allochtonen, criminaliteit en cultuur
Veel meer artikelen in de categorie jeugdcriminaliteit op het Allochtonenweblog
Allochtonenweblog 
Prima Hans Werdmxc3xb6lder . Ik herken mij helemaal in jouw betoog. Mijn reactie op Bovenkerk zat in dezelfde richting als die van jou. Jij begrijpt het vele malen beter dan de meer journalist dan wetenschapper Bovenkerk. Het zijn zulke figuren als Bovenkerk die in de weg staan van het maken van goede analyses en het stellen van de juiste diagnoses. Waardoor decennia lang verkeerd beleid wordt gevoerd. Maar ja, hij behoort tot dezelfde kerk als de media die Bovenkerk zoveel podium verlenen. Heel triest.
David Pinto