Veel Turkse en Marokkaanse vrouwen in Nijmegen diehebben deelgenomen aan een inburgeringscursus willen terug naar hunvaderland. De Turkse inburgeraars voelen zich vergeleken met de overige cursisten het vaakst niet thuis in Nederland. Dat blijkt uitonderzoek van de gemeente Nijmegen.
Van de bijna 2.500 inburgeraarsdie tot eind 2007 cursussen hebben gevolgd voelen de meesten (80%) zich hier welthuis engeaccepteerd. Wel voelen ze zich meer bijvoorbeeldTurk of Marokkaan dan Nederlander.
Volgens wethouder Lenie Scholten is er met name bij veel Turkse vrouwen sprake van eenzaamheid. "Een op de drie wil terug." Daarwil ze wat aan doen, door de inburgeringstrajcten nog meer op maat temaken.
De groep vluchtelingen blijkt doorgaans wat hogeropgeleid. Uit het onderzoek blijkt het opleidingsniveau van grootbelang voor de integratie: hoe hoger de opleiding, hoe vaker iemand eenbaan heeft of vrijwilligerswerk doet. En hoe vaker cultureleevenementen worden bezocht, hoe meer persoonlijke contacten er zijn enhoe beter de taalbeheersing is. Daar komt bij dat bij de laagopgeleide inburgeraarsvoornamelijk mensen binnen de eigen herkomstgroep tot de kennissenkringbehoren. De hoger opgeleiden kennen ook veel mensen met andere etnischeachtergronden.
Mensen die een laagopleidingsniveau hebben of zelfs analfabeet zijn, blijken moeite tehebben met het reguliere inburgeringstraject. Dat is een extra reden decursussen meer op de verschillende niveaus af te stemmen. Nog maar iets meer dan 35 procent vande inburgeraars heeft een betaalde baan. Vooral onder de groep Turkse enMarokkaanse vrouwen zijn veel baanlozen te vinden. Van de mannelijke inburgeraars uit Turkije heeft 80 procent wxc3xa9l een betaaldebaan.
Vrijwilligerswerk wordt wat minder gedaan doorde inburgeraars dan door de gemiddelde Nijmegenaar, al is de kloof nietecht groot. Met name op het gebied van sport, het helpen van buren,zieken en ouderen, activiteiten op school en bij zelforganisaties,ontplooien de inburgeraars veel activiteiten. Een kwart van de ondervraagden vindt dat ze onvoldoende deelnemen aan de samenleving. Bij de Turkse vrouwen is dat zelfs 35 procent, en bij Afghaanse inburgeraars 40 procent.
Uit het onderzoek blijkt tot slot dat sommige mensen tehoge verwachtingen hebben van de inburgeringscursus. Bron: De Gelderlander
Allochtonenweblog 