‘We zijn tegenwoordig emotioneel gexc3xabmancipeerd,” zegt socioloog CasWouters van de Universiteit Utrecht. ”Het is in Nederland nu veel meergeaccepteerd om je te laten gaan. Maar de kans dat daarbij iemand uitde bocht vliegt, is daardoor veel groter.”
Dewortels van deze tendens liggen volgens Wouters in de jaren zestig, toenNederland als reactie op de verzuiling en de strakke fatsoensnormen vande jaren vijftig, radicaal omsloeg. ”Gezagsdragers verloren hunautoriteit, heilige huisjes werden omver geschopt. Het werd veelnormaler om je emoties eruit te gooien.”
Inmiddels, dik veertigjaar later, worden emoties nog wel getoond, maar de meeste Nederlanders blijvennetjes binnen de fatsoensnormen. ”Alleen een flinke groep van ergontevreden mensen onttrekt zich daaraan,” zegt Wouters, ”maar diegroep veroorzaakt wel erg veel problemen.”
Die ontevredenheidmanifesteert zich volgens hoogleraar cultuursociologie aan de ErasmusUniversiteit, Dick Houtman, vooral bij de aanhangers van de nieuwe,niet-christelijke rechtse partijen zoals de PVV van Geert Wilders enTON van Rita Verdonk. ”Dat zijn niet alleen mensen uit de lageresociale klasse, ook hoger opgeleiden, ondernemers en professionals dieop Geenstijl.nl kankeren over alles wat mooi en lelijk is, vallendaaronder.”
VolgensHoutman wordt de overheid door die groep vaak gezien als oorzaak vanalle problemen: ”Het immigratieprobleem, Marokkaanse jongeren, files,het is allemaal de schuld van de overheid.” (..)”Ze vinden dat zein hun zoektocht naar geluk worden belemmerd door de overheid, met haarpietluttige regeltjes en het oeverloze vergaderen op kosten van debelastingbetaler. Als ze dan een keer klagen over een crxc3xa8che metkrijsende kinderen in hun achtertuin, en de gemeente doet niets, slaatde vlam in de pan.”
Tochblijft het volgens Houtman en Wouters in de meeste gevallen gelukkigbij klagen en mopperen. ”Daar zijn we in Nederland wereldkampioen in.Er zijn inmiddels tientallen belangenorganisaties in het leven geroependie bemiddelen als er problemen zijn, of die helpen bij het zoeken naareen oplossing.”
Houtman ziet daarin een gevaar: ”We zijn nietmeer in staat om onze eigen problemen oplossen, doordat we al onzeproblemen bij de overheid over de schutting gooien. En als het deoverheid ook niet lukt, slaat de irritatie om in agressie.”
Meer lezen in Het Parool
Allochtonenweblog 