Een meerderheid van de Amsterdamse gemeenteraad heeft het plan van het Amsterdamse College van B& W om religieuze groepen inuitzonderingsgevallen te steunen, kritisch ontvangen. Het Amsterdamse bestuur doet dit voorstel in een notitie over de scheiding van kerk en staat.
Tijdens een commissievergadering van de raad op 28 augustus werden door verschillende partijen kritische kanttekeningen gezet bij deze keuze van B & W. Volgens VVD en PvdA moet de overheid er niet aan beginnen extra subsidie te geven om achterstanden in te lopen. ”We zien niet hoe de overheid dat rechtvaardig zou kunnen doen,” aldus VVD-raadslid Bas van ‘t Wout. Volgens hem wordt daarmee de scheiding tussen kerk en staat onnodig aangetast.
PvdA-raadslid Frank de Wolf vreest dat dergelijke steun niet zal bijdragen aan de emancipatie van bijvoorbeeld moslims en dat ouderwetse opvattingen over vrouwen en homo’s erdoor gestimuleerd kunnen worden. GroenLinks steunde Cohen uit overtuiging, SP en D66 uit pragmatische overwegingen.
De gemeenteraad is het er wel over eens dat de overheid religieuze instellingen kan gebruiken om beleid uit te voeren. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om christelijke afkickcentra, maar ook het inzetten van imams om radicalisering te keren. Diverse partijen benadrukten dat het dan niet gaat om het steunen van een religie.
Bron: Parool
Eerder liet islamdeskundige Maurits Berger in het NRC van 3 juli weten dat er juist sprake is van een toenemende overheidsbemoeienis met de islam als religie. Als voorbeeld noemde hij in het NRC van 3 juli de overheidsbemoeienis met de islamitische inspraakorganen, maar ook het overheidsoptreden in Amsterdam en Rotterdam tegen radicalisering van moslimjongeren. Hiervoor worden volgens Berger imams, islamitische geleerden en moskeeen ingeschakeld, en wordt gestimuleerd dat een vreedzame versie van de islam wordt uitgedragen. Berger meent dat er sprake is van een verschuiving van de grens tussen kerk en staat; een verschuiving die volgens hem in deze tijd en deze omstandigheden nodig is. Godsdienst is volgens zowel doel als instrument geworden in de handen van beleidsmakers.
Cohen’s notitie Scheiding Kerk en Staat is onder andere hier na te lezen. Zie ook: benader scheiding kerk-staat pragmatisch