Donderdag 22 mei jl. zond het actualiteitenprogramma Netwerk een reportage uit over kunstwerken van een schilderes die in de gemeentelijke publiekshal van het stadhuis van Huizen hangen. Na klachten van een zestal medewerkers en klanten zijn deze schilderijen, bestaande uit afbeeldingen van naakte vrouwen (Danseuses exotiques), door het gemeentebestuur verplaatst naar een minder in het oog springende locatie. De schilderes is het oneens met het besluit en zocht de aandacht van de media op om verhaal te halen. Ze voelt zich beknot in haar vrijheid van schilderen en vreest dat kunst nog eens op de brandstapel belandt. Reden: de klachtindieners zouden allochtonen met een islamitische achtergrond zijn geweest. Het incident krijgt zowel door Netwerk als door de schilderes het etiket van de integratieproblematiek opgeplakt.
De schilderes zou door tegenstanders beticht zijn van mediageilheid en daardoor erg gekwetst zijn en zich zwaar gediscrimineerd voelen door het besluit van het gemeentebestuur. Maar onbeantwoord blijft de vraag waarom ze niet meteen naar de rechter is gestapt, maar eerst de media opzoekt omwille van een zestal mensen. Ik betwijfel of mevrouw de media zou hebben opgezocht als er klachten zouden zijn ontstaan vanuit de feministische hoek. Als vrouwen klagen is dat begrijpelijk. Als allochtonen klagen dan zijn ze niet gexc3xafntegreerd. Dan moet hen m.b.v. de media worden bijgebracht wat kunst is.
De schilderes vraagt zich af wat er shockerend is aan vrouwelijk geslachtsdeel en spreekt het woord xe2x80x9cvaginaxe2x80x9d haast uit alsof ze het zelf allemaal zo spannend vindt. Als vrouw zou ik niet graag onder de mom van kunst het vrouwenlijf geprojecteerd zien als seksueel object. Een vrouw is mxc3xa9xc3xa9r dan alleen maar rondingen en een vagina. Vrouwen hebben jaren gestreden om serieus genomen te worden als intellectueel wezen. Kunst zou ik in dit geval deze strijd weer om zeep helpen.
Vrouwelijk naakt hoort niet in een openbare omgeving waar een gemixt publiek komt maar moet omwille van de vrijheid van meningsuiting ergens gexc3xabtaleerd kunnen worden waar liefhebbers uit vrije wil op af kunnen komen. De gang naar het stadhuis is er een, waar mensen soms niet omheen kunnen. Vermeende kunst moet niet aan mensen worden onthouden, maar ook niet aan hen worden opgedrongen.
De reactie van de schilderes is zwaar overtrokken en zelfs discriminerend te noemen. Ik kan me dan ook niet aan het gevoel onttrekken dat de schilderes over de ruggen van allochtonen, vanwege het antireligieuze klimaat dat er heerst, wil scoren. Echte kunst bewijst zichzelf wel, die hoeft niet te dwepen met de overheersende publieke opinie van het moment.
Maria Bouanani is columniste van het Allochtonenweblog
Allochtonenweblog 
Ik begrijp dit lange verhaal niet zo goed, die naieve kunst is gemaakt door een vrouw.
Begrijp ik het goed dat vrouwen dus geen kunst horen te maken?
Het is erger; in Almere dienden bouwvaklieden hun korte broek, buiten was het ruim 25 graden te vervangen door een lange, de moslims in de buurt hadden geklaagd. En vast niet uit bezorgdheid over de gezondheid van die vakkers die door de prillen en felle zon hun kans op huidkanker vergrootten.
Van deze dame weer zo’n lang verhaal waarvan de boodschap zo kort is; Nederland wordt ge-islamiseerd, autochtonen, bereid u voor op de de Truttigheid van Toen.
Ik vrees dat al die Islamitische Preutsheid als een boomerang heel hard terugkeert, bij die moslims die denken op een eiland te wonen.
Scottie Ferguson.