Met dank aan het weblog Sargassoweet ik het nu zeker: Rita Verdonk, politicus van het jaar, bestaatniet. Er is alleen een actrice die in een gigantische politiekerealitysoap de rol van Rita Verdonk speelt. De regisseur van deze soapis Wim T. Schippers. Rita is dus de Wilhelmina Kuttje jr. van de 21eeeuw, de wedergeboorte van Etna Vesuvius of het nichtje van Willy Dobbe(bekend van het Willy Dobbeplantsoen). En Kay van der Linde en Ed Sinkevervullen afwisselend de rollen van Jacques Plafond, Barend Servet,Sjef van Oekel en Fred Hachxc3xa9.
Stom dat ik dat niet eerder heb ingezien. Ik heb me al die jarenverbaasd over het gebrek aan visie en ideexc3xabn bij Verdonk. Waarom kon zeamper nieuw beleid ontwikkelen? Waarom kun je uit de website van haar bewegingalleen opmaken dat ze vooral ideexc3xabn en geld zoekt? Waarom mag je Trotsop Nederland wel financieel steunen, maar mag je niet meebeslissenomdat je geenlid kunt worden? Waarom kan ik op haar website wel klikken op de button’wie is Rita’maar tref ik geen button ‘wat vindt Rita’? Waarom vind ik er geentoelichting op haar stemgedrag en staan er geen artikelen met Rita’smening over economische vraagstukken, Europa, het conflictin het Midden-Oosten, de milieuproblematiek, ethische kwesties alseuthanasie, het lerarentekort oplossen, defileproblematiek en de problemen die de vergrijzing met zichmeebrengen?
Nu zie ik het pas: Verdonk bestaat niet. Net als James Bond,Spongebob Squarepants of Catweazle is ze een creatie. Ze is geenzelfstandig denkend individu, maar een personage dat beschikt over eenbeperkte verzameling soundbites. En de ‘beweging’ Trots opNederland is een prachtige pastiche op een politieke partij.
Wim T. Schippers is een genie: 21 jaar geleden lokte hij kunstminnend Nederland naar de voorstelling Going to the Dogsen mochten de mensen flink betalen om naar zes herdershonden op eenpodium te kijken. Nu neemt hij heel Nederland in de maling: RitaVerdonk is door het Exc3xa9n Vandaag opiniepanel gekozen tot politicus vanhet jaar. Voor het volgende jaar nomineer ik Mien Dobbelsteen, JuffrouwOoievaar en mijnheer Aart. Als ode aan Wim T. Schippers hieronder Going to the Dogs.
Allochtonenweblog 